Co mają wspólnego zrzędliwy starzec z drewnianą nogą (który jest tylko zwykłym katem), niezbyt potężnej budowy chłopak (który do wszelkich przygód ma dość ambiwalentny stosunek) oraz pewna pyskata dziewczyna (która posiada, co prawda, znamię w kształcie śnieżynki, ale absolutnie nie jest ściganą przez wszystkich, żeby ją spalić na stosie i utopić, boginką zimy Marzanną)? Otóż ta trójka nie ma ze sobą absolutnie nic wspólnego. Kto jednak słyszał o tym, by Rodzanice tak przędły nić życia, aby komukolwiek cokolwiek ułatwić? Zamir, Strzebor i Mora muszą zjednoczyć siły we wspólnej sprawie, choć tak naprawdę nie znają nawet celu swojej wędrówki, a za wskazówkę mają jedynie niezbyt zrozumiałą przepowiednię wołchwa. Ze świątyni w grodzisku wykradziona zostaje tarcza powierzona mieszkańcom przez Jarowita, znanego ze sporego (i dość krwawego) temperamentu boga wojny i wiosny. A zbliża się wiosenna równonoc, zostało więc dosłownie kilka dni na odzyskanie zguby i zażegnanie niebezpieczeństwa. Jakby tego było mało, odnalezione zostaje ciało kobiety. Najwyraźniej została zamordowana. Rozpoczyna się poszukiwanie związku jej śmierci z nagłym wyjazdem i dziwną obietnicą, której złożenie wymogła na mężu. W lesie znajduje się odmieniec - chromy chłopiec. Czy to on zmieni losy grodziska? A może nawet całego Królestwa? Jeszcze tego nie wiesz, ale to ty zdecydujesz, oczywiście na tyle, na ile bohaterowie ci pozwolą! Tylko uważaj, bo w bezkresnym lesie czai się Leszy. No i jeszcze banda stolemów, ale kto by się przejmował olbrzymami cztery razy większymi od człowieka. Tak czy inaczej, wiadomo jedno - topór wszystko zakończy. „Znakomita autorka kryminałów tym razem prezentuje nam fantasy - i to w stylu starosłowiańskim. Jednak nawet w takiej scenerii mamy klasyczne kryminalne zagadki: znalezione w dziwnym miejscu zwłoki, kradzież cennego artefaktu, licznych podejrzanych i nieoczekiwane rozwiązanie. Do tego polityczne intrygi, interwencje istot magicznych różnych klas i różnej mocy (niekoniecznie skuteczne), walki, miłość... I nie każdy jest tym, kim się wydaje. Do tego potoczysty, wciągający język i konstrukcja będąca gawędziarską formą hipertekstu. Polecam”. Piotr W. Cholewa Katarzyna Puzyńska (ur. 1985) - z wykształcenia psycholog. Przez kilka lat pracowała jako nauczyciel akademicki na wydziale psychologii. Teraz całkowicie skupiła się na swojej największej pasji, czyli pisaniu. W wolnych chwilach biega i zajmuje się swoim czworonożnym stadem - psami i końmi. Uwielbia Skandynawię i Hiszpanię. Kocha muzykę rockową, zwłaszcza punk i metal. Mówi się, że jest najbardziej wytatuowaną polską pisarką. Od lat jest weganką. Chąśba to jej pierwsza powieść fantasy, choć kocha ten gatunek całym sercem. Oprócz tego jest autorką kryminałów oraz książek non-fiction. Lipowska saga to nie tylko trzymające w napięciu klasyczne kryminały psychologiczne, ale także powieści z rozbudowanym wątkiem społecznym i obyczajowym. Prawa do publikacji powieści Puzyńskiej sprzedano do ponad dwudziestu krajów. Z kolei reportaże Puzyńskiej - Policjanci. Ulica, "Policjanci. Bez munduru i Policjanci. W boju przedstawiają służbę funkcjonariuszy Policji od zupełnie innej strony, niż miało to dotychczas miejsce w literaturze. W 2019 roku wspólnie z Fundacją wydawnictwa Prószyński i S-ka przeprowadziła z sukcesem I charytatywną akcję #NIEBIESKIM, z której dochód został przekazany Fundacji Pomocy Wdowom i Sierotom po Poległych Policjantach. Z okazji jubileuszu stulecia Polskiej Policji za książki Policjanci. Ulica i Policjanci. Bez munduru otrzymała od Komendanta Głównego nagrodę w kategorii „Policja w literaturze”. [bonito.pl]

W 1975 roku, w ruinach niewielkiej świątyni na zachodnim krańcu Palmyry, polscy archeolodzy odnaleźli świetnie zachowany posąg Ateny, którą w tym regionie identyfikowano z boginią imieniem Allat. Bogini ta, mimo że nie zajmowała czołowego miejsca w palmyreńskim Panteonie, była otaczana wielką czcią przez okoliczne plemiona arabskie. Książka autorstwa samego odkrywcy, Michała Gawlikowskiego – profesora UW, wybitnego polskiego archeologa, badacza i znawcy Palmyry – zawiera nie tylko pogłębione studium posągu, ale również szczegółową analizę architektoniczną samego sanktuarium, istniejącego od I po IV w n.e. Autor na podstawie zachowanych reliktów rekonstruuje kolejne etapy funkcjonowania budowli oraz jej wystrój architektoniczny. Książka ta stanowi doskonały przykład interdyscyplinarnej publikacji naukowej łączącej analizę danych archeologicznych oraz źródeł epigraficznych i numizmatycznych, sięgającej także do studiów z zakresu historii sztuki i religioznawstwa. Publikacja na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 PL (CC BY 3.0 PL) (pełna treść wzorca dostępna pod adresem: http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/legalcode). ********* En 1975, la nouvelle d’une découverte exceptionnelle faite a Palmyre passa en éclair a travers le monde scientifique. En effet, une équipe d’archéologues polonais avait mis au jour dans les ruines d’un petit temple une statue en parfait état de conservation, celle d’Athéna que l’on identifiait a Allat a Palmyre. Déesse arabe, occupant une place secondaire dans le panthéon palmyrénien, jouissait d’une vénération particuliere de la part des tribus arabes environnantes. Le livre de la plume du découvreur du monument, Michał Gawlikowski, professeur a l’Université de Varsovie, éminent archéologue, chercheur et grand spécialiste de Palmyre, propose non seulement une étude approfondie de la statue, mais aussi une analyse détaillée de l’architecture du sanctuaire qui fonctionna du Ier jusqu’au IVe siecle ap. J.-C. L’auteur, s’appuyant sur les données fournies par l’étude des vestiges préservés, retrace les étapes successives du fonctionnement de l’édifice ainsi que les changements de sa forme architecturale. Le livre constitue un excellent exemple d’ouvrage interdisciplinaire qui integre a l’analyse des données archéologiques des informations livrées par des sources épigraphiques et numismatiques, mais aussi puise dans l’histoire de l’art et dans celle des religions. ********* The Sanctuary of Allat in Palmyra. PAM Monograph Series 8 In 1975, news of an exceptional discover in Palmyra rapidly made the rounds within the scholarly community. Digging the ruins of a small sanctuary, archaeologists from the Polish Centre of Mediterranean Archaeology University of Warsaw uncovered a very well preserved statue of the goddess Athena, identified in Palmyra with the tribal goddess Allat. This Arabian deity did not hold a leading position in the Palmyrene pantheon, yet was deeply worshipped by the local Arab tribes. The book by archaeologist Michał Gawlikowski, the excavator who made the discovery and lecturer at the University of Warsaw, eminent scholar and expert on Palmyra and its antiquities, brings an in-depth study of this statue, set in a detailed examination of the architectural evidence for the sanctuary itself, which existed from the 1st through the 4th century AD. The author reconstructs successive stages in the development of this cult place and the respective architectural decor. The volume, in French, is an excellent example of an interdisciplinary approach to the study of archaeological excavation data, compared and critically analyzed in the context of a discussion on epigraphic and numismatic sources, reaching also into the fields of art. history and religious studies. ********* Michał Gawlikowski – archeolog i epigrafik, w latach 1989–1991 dyrektor Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1991–2005 dyrektor Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik wykopalisk w Palmyrze w Syrii (1973–2011), w Hawarte w Syrii (1998–2009), w Hatrze w Iraku (1990), w Dżerasz w Jordanii (1982–1984) oraz w Bidżan w Iraku (1979–1981). Jego imię jest jednak nierozerwalnie związane z Palmyrą. Odkrył m.in. świątynię Allata w Palmyrze i mitraum w Hawarte. Opublikował: "Pomniki grobowe Palmyry" (1970), "Świątynia palmyreńska. Badanie epigrafii i topografii historycznej" (Palmyra VI, 1972), "Palmyra" (z Jean Starcky, Paryż 1985), "Palmyra" (2010, po polsku), a także ponad 200 artykułów na temat kultury Palmyry, archeologii Syrii w okresie rzymskim, bizantyjskim i arabskim, epigrafiki aramejskiej oraz handlu międzynarodowego w basenie Morza Śródziemnego i Morza Czerwonego. W latach 1995-1996 członek Institute for Advanced Study w Princeton, od 2004 roku korespondent zagraniczny Akademii Inskrypcji i Belles-Lettres. Emerytowany pracownik Instytutu Archeologii na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie profesor archeologii w Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego.

[Z tekstu książki] W niniejszej pracy postaram sie nakreslic dzieje parafii dobczyckiej na przestrzeni wielu wieków. Parafia Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Dobczycach to temat rzeka, niekończaca się opowieść, która ma poczatek, ale brakuje jej końca. [Katrzyna Dominik]

Na trzynasty tom "Scripta Classica" składa się dziewięć artykułów o różnorodnej tematyce. Czytelnik znajdzie tu teksty zarówno analizujące wybrane kwestie z hymnów homeryckich, jak i te dotykające lingwistycznych aspektów tekstów Plauta czy roli Erichto w dziele Lukana. Artykuły dotyczące prozy odnoszą się natomiast do: tekstu Pauzaniasza o Partenonie, fragmentu dzieła Waleriusza Maksymusa i uwag odnoszących się do zagadnień związanych z literaturą bizantyńską. Całości dopełniają obserwacje na temat wątków mitologicznych spotykanych w komiksach oraz współczesna, pierwsza edycja łacińskiego tekstu "Chirurgia parva", która zdaje się korespondować z artykułem traktującym o "szaleństwie" i terminach pokrewnych z punktu widzenia lingwisty.